Het valt niet mee om te herkennen wat er aan de hand is.
Overgangsklachten kunnen makkelijk met burn-out verwisselt worden.
Als ik via internet na overgangsklachten zoek krijg ik een lijst van mogelijke klachten:
- Opvliegers
Stemmingswisselingen
Depressiviteit - Concentratieproblemen
Innerlijke onrust
Hartkloppingen
Prikkelbaarheid
Hoofdpijn
Gewrichtsklachten
Slapeloosheid
En als ik na burn-out google krijg ik bijna dezelfde lijst:
- Slapeloosheid
Hoofdpijn
Hartkloppingen
Spier- en gewrichtsklachten
Prikkelbaarheid
Innerlijke onrust
Concentratieproblemen
Hoe stel je nou vast of je in een burn-out terecht bent gekomen of in de overgang bent?
Een kenmerk dat zich van overgang tot burn-out onderscheidt is niet alleen lichamelijke uitputting maar ook psychische uitputting. Je hebt geen energie meer en huilt zonder dat het voor jou duidelijk is waarom.
Opvliegers, nachtelijke transpiratie-aanvallen, waardoor je vaak ’s nachts wakker wordt en een slaaptekort kunt opbouwen, onwillekeurige urineverlies, droge lichaamshuid en stemmingswisselingen zijn verschijnselen van overgangsklachten.
Gemiddeld komen vrouwen rond hun 51e in de overgang. Bij sommige vrouwen begint het al veel vroeger, rond hun 40e en weer andere komen pas een aantal jaren na hun de 51e in de overgang. Overgangsklachten kunnen een aantal jaren aanhouden. Niet iedereen heeft er ernstig last van, maar sommige vrouwen hebben zo ernstige klachten dat ze niet meer goed kunnen functioneren. Overgangsklachten zijn goed behandelbaar.
Wie er niet zo ernstige klachten heeft kan ter verlichting zeker het een en ander middel op de vrije markt krijgen of gewoon de huisarts vragen.
Er zijn ook een aantal boeken zoals bijvoorbeeld van ‘Yvonne van den Hurk – Hormonologen de overgang? Daar heb je het gewoon niet over’.
Uit een burn-ot komen kan ook jaren duren.
Velen zijn dan heel wat nutteloze doktersbezoekjes verder zonder dat er iets wordt gevonden. Niemand die kan verklaren waar de klachten vandaan komen. En jammer genoeg weigeren velen te geloven dat de oorzaak bij hunzelf liegt. Ze hebben hun leven lang hun best gedaan om sterk en zelfverzekerd over te komen. Dus is het voor hun, en vaak ook voor hun familie of kennissen, onmogelijk door zo’n ‘zwakke’ modeziekte geveld te worden.
Een burn-out? Jij doch niet. Zij bevestigen hiermee dat men veel de realistisch is, veel te dapper, een vechter, een doorzetter. En men doet nog meer zijn best uit angst andere teleur te stellen. Men gaat gewoon zichzelf voorbij zonder het op te merken. Men doet dingen die men eigenlijk helemaal niet wil doen, alleen om anderen hun zin te geven in de hoop aardig gevonden te worden.
Dat alles heeft niets met overgangsklachten te doen.
Goed dat je het verschil beschrijft. Ik denk dat veel vrouwen onterecht te horen krijgen dat ze burn-out zijn. Of andersom dat ze zich niet aan moeten stellen. Het hoort erbij, bij de overgang.
Hoe dan ook is het belangrijk dat je het voor bent.
Ja, ik denk ook dat het zo gaat. Bedankt voor je reactie.