Moedig zijn in deze tijd bijzonder belangrijk of is moedig zijn iets dat altijd al bij mij hoort?
Ik kan je met alle zekerheid zeggen moedig zijn is essentieel om te herkennen wie je bent.
Ik weet zeker dat je moedig moet zijn, om te leven wie je wekelijk bent.
Ik weet zeker dat je moedig bent, anders zou je nu niet hier zijn.
Hoe durf ik te zeggen dat ik weet wat het betekent om moedig te zijn?
Nou, ik heb het zelf allemaal mogen meemaken.
Ik was nog tot voor vier/vijf jaar super angstig. Ik durfde bijna 20 jaar lang het huis niet uit. Ik kon niet meer tegen mensen aanlopen, kon geen boodschappen doen. Ik kon niet tegen verjaardagsfeestjes, niet uitgaan of überhaupt met veel mensen in een ruimte of zelfs op straat zijn.
Voor deze tijd hield ik van veel en snel autorijden maar dat kon helemaal niet meer, zelfs meerijden was een ramp voor mij met buikkrampen, huilen, gevoelens van verstikken, duizeligheid en continu willen vluchten. De straling, die inmiddels torenhoog waren opgelopen, kon ik helemaal niet aan. Ik ben er onrustig en misselijk van geworden.
Het was voor mijn ‘kleine Ikje’, voor het ‘klein mensje’ dat ik dacht te zijn, vreselijk geworden om te bestaan. Ik was gemuteerd tot een zielig slachtoffertje.
Een niemand die God en wereld alles kwalijk naam en zich helemaal in de stek gelaten voelde. Niemand die mij begreep of kon helpen.
Wat moest ik hier?
Ik wilde hier helemaal niet zijn, maar waarom in Gods naam was ik dan toch hier? In het begin kon ik niet begrijpen wat met mij aan de hand was.
De angst had mij stevig in de ban, ik was bijna continu in paniek en dacht ik ga nu, echt nu, dood.
Dat ik hier iets te leren had was mij toen nog niet bewust, maar ik wist het had iets te betekenen. Ik voelde ergens in mij, dat was niet de bedoeling van mijn ware Zelf.
Ook al wist ik helemaal niet wat mijn ware Zelf is. Maar ik had de uitnodiging gevoeld en blijkbaar onbewust aangenomen.
Het waren voor mij 20 super leerrijke jaren.
Ik deed alles eraan om naar buiten te kunnen en zocht na middelen, die mij hierbij konden helpen. Ik vocht om mijn leven.
Ik ging de weg die vele mensen voor mij gingen om hulp te vinden en er zullen nog heel mensen dezelfde weg afleggen na mij.
Nu na 26 jaar kan ik zeggen, ik ben precies de weg gegaan die mijn ZELF (of als je wil mijn ziel) wilde gaan om mij te laten leren wie ik ben.
En dat is nog steeds de weg, war ik elke dag moedig in moet zijn.
Ook al kan ik inmiddels weer aan het ‘leven’ buiten mijzelf deelhebben, zo weet ik, het gaat niet erom of ik deelheb aan het buitenleven.
Ik heb mogen ervaren het gaat om mijn geestelijke (spirituele) kennis, om dat wat ik van het leven maak.
Ja, ik maak mijn leven. Ik denk mijn leven (niet met mijn verstand) en vul het elke dag weer in. Mijn gedachten creëren mijn dag.
En ja, het is noodzakelijk moedig te zijn om dat te willen zien.
Het maakt velen angst te beseffen dat wij zelf verantwoordelijk zijn voor ons beleven van elke seconde, elke minuut, elk uur, elke dag, maand, jaar.
Ook al is het inmiddels wetenschappelijk bewezen, dat wij pure energie, beter beschreven als frequenties zijn en daarom met alles resoneren of wij willen of niet, zo willen velen niets ervan horen.
Ja, dat begrijp ik heel goed. Was ik toch net zo ondanks ik een aantal maanden zelfs kon zien dat alles in beweging is.
Kun je je voorstellen hoe het is om te zien dat een huis helemaal geen huis is, alles is kleine trillingen, alles beweegt? Dat maakte me toen behoorlijk ongerust en onzeker.
Maar ik heb niet opgegeven en zo is het over de jaren steeds duidelijker geworden, ik – wij – zijn hier om moedig te zijn,
om de wereld weer in dat te laten groeien wat wij in waarheid zijn, LIEFDE.
Wij zijn hier om de scheiding tussen de Schepper, God, de Bron, het Licht of hoe je het ook wilt noemen, en ons op te lossen.
We zijn hier allemaal om weer één te zijn.
En om dit te beseffen moet je moedig genoeg zijn om aan jou te werken.
En hoe doe je dat?
Begin allereerst erop te letten, waar leef je? In het verleden, nu of morgen.
Waar komen je gedachten vandaan? Van gisteren, van voor 20 jaar, vanuit je kindertijd?
Waar komen je reacties vandaan? Vanuit je herinnering of reageer je op de situatie nu, zonder vooroordeel, zonder verwijting, gewoon vanuit dat wat je NU hoort of ziet?
En wat schep je ermee? Scheiding (mijn kleine ik) of eenheid?
En zo zie je, je moet moedig zijn om dat te willen doen. Het betekent namelijk eerlijk bij jezelf te blijven in elke situatie. Op alles wat je ziet, hoort of doet. Leuk of niet leuk.
En dat vraagt om moedig te zin. Ik weet, je bent moedig ook al twijfel je aan jezelf.
Wil je weten wat moedig zijn echt inhoud?
Dan neem gewoon contact op en wij gaan kijken wat jij onder moedig zijn begrijpt en hoe je jou bewuste zelf kan bereiken.
Ik ga graag een stukje van je weg samen met jou.